Pynzjonista

Jo jest polski pynzjonista

Żyje mi sie jak pod słońcem

Mom na rynka tysionc trzysta

Ledwo wionża koniec z końcym

Znosza stan tyn ze spokojym

Patrza bez różowe bryle

Niedopija i nie dojem

Tak mijajom zycia chwile

Stoja krzywy, zgiynty w barach

I kolana mi sie chwiejom

W małżowinie tkwi aparat

Gybis w gymbie sie łodklejo

W tyju mocza już krakersy

Pysk mom starty jak cerata

I zaklodom juz pampersy

Bo dokuczo mi prostata

Pija dziynnie syrum wita

Młodośc w sercu jeszcze gro

Lecz  stwardniały już jelita

Bez toz cięzko mi sie sro

Mynczy mie osteoporoza

Nosza se na co dziyń kryja

I pierońsko mom skleroza  

Bo już niy wiym po co żyja

Jeszcze tylko parę wiosen
Jeszcze parę przygód z losem
Jeszcze tylko parę zim
I refrenem zabrzmisz tym:

Wesołe jest życie staruszka
Wesołe jak piosnka jest ta
Gdzie stąpnie, zakwita mu dróżka
I świat doń się śmieje: ha ha
Gdzie stąpnie, zakwita mu dróżka
I świat doń się śmieje: ha ha

To, że będzie się dotkniętym
przez dla płci indyferentyzm
To nie znaczy jeszcze żeć
Miłych wrażen nie da płeć

Wesołe jest życie staruszka
Gdzie spojrzy tam bóstwo co krok
Tu biuścik zachwyci, tam nóżka
Bo nie ten, bo nie ten już wzrok
Tu biuścik zachwyci, tam nóżka
Bo nie ten, bo nie ten już wzrok

Jeszcze tylko parę wiosen
Jeszcze parę przygód z losem
I kłopotów będzie mniej
Ach, cierpliwość tylko miej

Wesołe jest życie staruszka
Choć wczoraj zmoczyła go łza
Suchutki już dzisiaj wstał z łóżka
Bo pamięć, bo pamięć nie ta
Suchutki już dzisiaj wstał z łóżka
Bo pamięć, bo pamięć nie ta

Trzęsiesz się z niecierpliwości
Żeby dożyć tych radości
Guzik rwiesz i wdzianko mniesz
Tak już być staruszkiem chcesz

Wesołe jest życie staruszka
Wesołe jak piosnka jest ta
Gdzie stąpnie, zakwita mu dróżka
I świat doń się śmieje: ha ha
Gdzie stąpnie, zakwita mu dróżka
I świat doń się śmieje: ha ha

Bez toz niy wiym po co żyja

Lecz nojbardzi mnie to wkurzo

Aby umrzeć mom za dużo

Lecz za mało aby żyć 

Jakie zycie jest wesołe

Czy  w  przychodni czy w aptece

Szarość mu wyziero z łoczu

Rynka wsparto mo na kryce

W drugi trzymie flaszka moczu

Pod łokienkym się tak czaji

Szupy lecom mu z czupryny

Kiedy czeko w dugi raji

W długi raji na terminy

Rwa mo Ischias i prostata

I na rynka tysionc trzysta

Gymba starto jak cerata

Oto polski penzjonista

Że go pieron tak niy trzaśnie

Gdy gybisem czasym zgrzyto

Że tak licho Polska płaci

Zasłużonym emerytom